Switch Mode

အခန်း (၂၂၃)

ကန့်သတ်ချက်အများကြီးဖြင့် အလောင်းအစား

စုရှောင်ရှန်ကို အသာကြည့်ပြီး ရဲ့ရှောင်ထျန်းက “နာမည်အတိုင်းပဲ ဒီမူလဇမြစ်ကျောက်တုံးက ပျက်ဆီးနေတာ။ အကြောင်းကတော့ ကျောက်တုံးအထဲက ကမ္ဘာငယ်လေးက သက်ရှိတွေကို မသယ်ဆောင်နိုင်တော့လို့ပေါ့။ ပြီးတော့ အသက်စွမ်းအင်တွေဆုံးရှုံးလာတာနဲ့ဆိုရင် မင်းကျောက်တုံးက ချိတ်စည်းကိုဖျက်နိုင်ရင်တောင် သာမန် သိုလှောင်လက်စွပ်ထက်ပိုကြီးတဲ့ အရာတစ်ခုခုကိုပဲ ရလိုက်မှာပဲ။ အင်း… အဆင့်ကိုးစိတ်ဝိညာဉ်ဓားတစ်ချောင်းလောက်တောင် မတန်ဘူးပေါ့။ ဒါနဲ့ အဆင့်ငါးစိတ်ဝိညာဉ်ဓားနဲ့လဲဖို့ကတော့ ဟင်းဟင်း”

သို့တောင် စုရှောင်ရှန် ၎င်းကို လိုချင်ပါသေးသည်။ တကယ်က တိတ်တခိုးနာကျင်ခြင်းက သူ့အတွက်လုံလောက်နေပြီဖြစ်ရာ အဆင့်ငါးစိတ်ဝိညာဉ်ဓားကို ဂရုမစိုက်ပါချေ။

အခု မူလဇစ်မြစ်ကျောက်တုံးက အမှိုက်ဆိုပေမယ့် သူများ အကောင်းတိုင်းပြန်ဖြစ်နိုင်‌အောင်လုပ်နိုင်မလား တွေးတောမိလိုက်၏။

“ပြန်ပြင်ဖို့ နည်းတစ်ခုခုတော့ ရှိလောက်မယ်မလား” စုရှောင်ရှန်မေးလိုက်သည်။

“ရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် အကုန်အကျတော့ များလိမ့်မယ်။ ဗလာနယ်ပယ်အမျိုးအစား အစီအရင်ကို တတ်ကျွမ်းတဲ့ မဟာဆရာသခင်တစ်ယောက်လိုရုံသာမကဘူး တုနှိုင်းမဲ့ အသက်ရတနာတစ်မျိုးမျိုးလည်း လိုသေးတယ်။ ဒါတောင် ကံကောင်းဦးမှ ပြင်လို့ရမှာ”

ရဲ့ရှောင်ထျန်း သက်ပြင်းချလိုက်သည်။ သူနှင့် အကြီးအကဲကျောက်တို့က ဗလာနယ်နှင့်ပတ်သက်၍ တစ်ခုခု လုပ်ပေးနိုင်တယ်ဆိုပေမယ့် အသက်စွမ်းအင်ရတနာက ပြဿနာတစ်ခုဖြစ်နေသေးချေသည်။

စိတ်ဝိညာဉ်နန်းတော်အတွင်းမှာတော့ ထိုသို့ရတနာတစ်ခုရှိပါသည်။ ယခုတော့ထျန်းရွှမ်တံခါးအတွင်းမှာ ကောင်းကင်သစ်ပင်နှင့် အမြစ်တွယ်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ထုတ်ယူ၍ လွယ်ကူတော့မည်မဟုတ်ချေ။

ရရင်တောင် စုရှောင်ရှန်ကို ထိုရတနာမပေးနိုင်ပါ‌ပေ။

ကံဆိုးစွာဖြင့် ဒီမူလဇစ်မြစ်ကျောက်တုံးက အသုံးမ၀င်သည့် တန်ဆာ တစ်ခုသာ ဖြစ်လာပေလေမည်။

ထိုအရာကိုကြားသောအခါ စုရှောင်ရှန် စိတ်အလွန်လှုပ်ရှားလာခဲ့၏။ ဗလာနယ်ပယ်၊ အစီအရင်မဟာဆရာသခင်နှင့် အသက်စွမ်းအင်ရတနာတို့အားလုံးက ရေကန်အသင့်ကြာအသင့်ဖြစ်နေချေပေသည်။

သူချက်ခြင်းပဲ အင်္ကျီထဲကနေ အသက်စွမ်းအင်တံဆိပ်ပြားကိုထုတ်ယူပြီး အခြားနှစ်ခုကိုတောင်းဆိုချင်စိတ်များတဖွားဖွားပေါ်လာပြီးမှ ရပ်လိုက်သည်။ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်စွာ စဉ်းစားနိုင်စွမ်းက ထိုသို့ ပြုလုပ်ရန် အခွင့်မပေးပါချေ။

“လာနောက်နေတာလား။ ငါ့ကို ဒီအမှိုက်နဲ့။ လာလှည့်စားချင်နေတယ်ပေါ့လေ” စုရှောင်ရှန် မကျေနပ်သလို ဟန်ဖမ်းလိုက်၏။

ထိုစကားကြောင့် ချန်ရှင်းချု ရှက်ကိုးရှက်ကန်း ခေါင်းတဗျစ်ဗျစ်ကုတ်လိုက်သည်။ သူ့လှည့်ကွက်က ပေါ်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သော်လည်း ဒီနေရာမှာ ရပ်နေလို့မဖြစ်ပါချေ။

“စိတ်ဝိညာဉ်နန်းတော်မှာ ဗလာနယ် ဓာတ်စွမ်းအင်နဲ့ အစီအရင်မဟာဆရာသခင်တွေရှိနေပြီးသားမဟုတ်လား”

ရဲ့ရှောင်ထျန်းတို့ကို ညွှန်းဆိုလိုက်ပြီးနောက် “မင်းမှာလည်း လိုအပ်ချက်တွေက အလိုက်သင့်လေးရှိနေပြီပဲ။ အသက်စွမ်းအင်ရတနာတစ်ခုခုရလိုက်တာနဲ့ အဆင်ပြေနေပြီကို။ ပြီးတော့ ကံကြမ္မာကဆန်းကြယ်တယ်လေ မင်းမနက်ဖြန် အဲ့လိုရတနာတစ်ခုခုမရနိုင်ဘူးလို့ပြောနိုင်လို့လာ”

“ဟေ့ကောင် ငါကလေးမဟုတ်ဘူးကွ။ မင်းရဲ့ မူလဇစ်မြစ်ကျောက်တုံးက အမှိုက်ဖြစ်ရုံနဲ့ အားမရသေးဘူး။ ငါ့ကိုတောင် ပြင်ခိုင်းစေချင်နေသေးတယ်”

စုရှောင်ရှန်က ထေ့ငေါ့ငေါ့ပြုံးကာ “အသက်စွမ်းအင်ရတနာတစ်ခုခုက ရလာဖို့လွယ်တယ်များထင်နေတာလား။ သူတို့ရဲ့ တန်ဖိုးက အကောင်းတိုင်း အလုပ်လုပ်တဲ့ မူလဇစ်မြစ်‌နဲ့တောင် တန်ဖိုးညီလောက်တယ်”

“လခွီးကို အကောင်းတိုင်းအလုပ်လုပ်တဲ့ မူလဇစ်မြစ်ပါလား” ဒေါကန်လာသော ချန်ရှင်းချုက “ငါ့မှာသာ အဲ့လိုဟာရှိနေရင် ငါ့ဓားနဲ့ ပြန်လဲမလား” ဟုချေပလိုက်သည်။

“အေး ဟုတ်သားပဲ…” စုရှောင်ရှန် အတွေးနက်နေဟန်ဖမ်းလိုက်သည်။

“ကောင်းပြီလေ မင်းဒါနဲ့ လောင်းကြေးထပ်လို့ရတယ်” စုရှောင်ရှန်က ပေါင်ကိုဖြတ်ကတည်းရိုက်လိုက်တာကြောင့် အောင်အောင်မြင်မြင် မဲစွယ်လိုက်နိုင်သည့်ဟန်ရသွားပေသည်။

ဟမျ…။

ထိုမျှလွယ်ကူလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားသဖြင့် ချန်ရှင်းချု မှင်တက်သွား၏။ စုရှောင်ရှန် ဘယ်တုန်းက ဒီလောက်စကားပြောလို့ လွယ်သွားရတာတုန်း…။

တစ်ခုခု မူမမှန်တာများလားဟု ချန်ရှင်းချု သင်္ကာမကင်းဖြစ်လာ၏။ သို့ပေမယ့် စုရှောင်ရှန် နောက်လုပ်လိုက်သည့် နစ်နာနေသလို ဟန်ပန်က ချန်ရှင်းချုကို ယုံကြည်သွားစေခဲ့ပေသည်။

ဖွီး…။

ငါကဘာလို့ ဒီကောင့်ကို စိတ်ပူပေးနေရတာလဲ။ ရူးများသွားပြီလား။

စုရှောင်ရှန်၏ မျက်နှာထက်က အမူအရာကြောင့် ကျောက်ကျစ်တုံ့ ပဟေဠိဖြစ်သွားခဲ့ရသည်။

စုရှောင်ရှန်က သူ မမြတ်ဘူး လို့ထင်ရင်မလုပ်ပါဘူး။ သူများတွေစီကနေပဲ အမြတ်ကြီးထုတ်နေခဲ့တာမလား။ ခုကြမှ ဘာလို့ပြောင်းလဲသွားတာလဲ။

စုရှောင်ရှန် ထိုအပေးအယူကို လက်ခံလိုက်တာကြောင့် ရဲ့ရှောင်ထျန်းနှင့် အကြီးအကဲကျောက်တို့ ရင်တထိတ်ထိတ်ဖြစ်သွားကြသည်။

စုရှောင်ရှန်က ကိုယ်ကျိူမဲ့သည့် အရာကို လုပ်လိမ့်မည်မဟုတ်ပါချေ။ သူ့လုပ်ရပ်နောက်ကွယ်တိုင်းမှာ အကြောင်းတစ်ခုခုကတော့ အမြဲရှိရသည်။

“စုရှောင်ရှန် စိတ်ဝိညာဉ်အသက်တံဆိပ်ပြားကို ယူလာတာများလား” အကြီးအကဲကျောက်က စိတ်ချင်းဆက်မေးလိုက်ပါသည်။

ရဲ့ရှောင်ထျန်းက “မဖြစ်နိုင်ပါဘူး။ ငါတို့ စုရှောင်ရှန်ကို အဲ့နေ့တုန်းက အနက်ရောင်ရေတံခွန်မှာ ‌တွေ့လိုက်ရတယ်မလား။ စန်းလျှိုသစ်တောကို သွားဖို့ မချိန်မမှီလောက်ပါဘူး”

အကြီးအကဲကျောက်သက်ပြင်းချလိုက်ကာ ရဲ့ရှောင်ထျန်းကို “မုကျစ်ရှီက စုရှောင်ရှန်ရဲ့ ဆရာတူညီမလေးဆိုတာ မမေ့နဲ့ဦး”

ရဲ့ရှောင်ထျန်း စွံ့အသွားတော့၏။

ခရက်…။

ရဲ့ရှောင်ထျန်း၏ လက်တင်ခုံကျိုးသွားခဲ့ပြီး လူတိုင်း သူ့ကို ဝိုင်းကြည့်လိုက်ကြလေသည်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ” ကျန်းပင်းယန်က ကျေနပ်နေသော မျက်နှာကြီးဖြင့်မေးလိုက်သည်။

သူ့စိတ်ထဲကတော့ စုရှောင်ရှန်က နစ်နာနေတာကို ဂရုမစိုက်ဘဲ သဘောတူလိုက်လို့ ဒေါသထွက်သွားခြင်းလို့တွေးလိုက်သည်။ ယခု စုရှောင်ရှန်ကလည်း သဘောတူပြီးပြီဆိုတော့ သု့မျက်စိအောက်မှာတော့ စကားပြန်ရုတ်ခွင့်ပေးမည်မဟုတ်ပေ။

“ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး”

ရဲ့ရှောင်ထျန်း ခေါင်းခါရမ်းလိုက်သည်။ သို့မှ အကြီးအကဲစန်းဘာလို့ အလောင်းအစားလုပ်ချင်ရမှန်းသဘောပေါက်တော့၏။ စုရှောင်ရှန် တံခါးထဲက ရတနာတစ်ခုထက်ပိုပြီးတော့ ယူလာနိုင်မယ်ဆိုတာ ကြိုသိထားလောက်ပုံရလေသည်။

ဒီအဖိုးကြီးကတော့…။

“လောင်းကြေးစားကြေးက အဆင်ပြေပါတယ်။ ခုလည်း နှစ်ဦးနှစ်ဘက်က သဘောတူပြီးပြီဆိုမှတော့ နောက်ဆုတ်လို့မရတော့ဘူး” ကျိုးသွားသော ခုံ လက်တင်ကို ကိုင်ထားရင်းက ရဲ့ရှောင်ထျန်းပြောလိုက်သည်။

ရဲ့ရှောင်ထျန်း၏ စူးစူးရှရှအကြည့်ကြောင့် စုရှောင်ရှန် ကြက်သီးမွှေးညှင်များထောင်ထသွားခဲ့၏။ ချန်ရှင်းချုဘက်ကို အမြန်လှည့်ပြီးမေးလိုက်သည်။ “ဘယ်လိုတိုက်ခိုက်ချင်လဲ။ ငါပဲရွေးပေးရဦးမလား”

“မရဘူး မရဘူး။ ဒီတစ်ခါ ငါဆုံးဖြတ်မယ်” ချန်ရှင်းချုက လက်ရှေ့ဆန့်ထုတ်ကာ လက်ညိုးထောင်ပြပြီး ခါရမ်းလိုက်သည်။

“အိုး မင်း အလေးအနက်လုပ်တော့မယ်ပေါ့လေ” စုရှောင်ရှန် ကဲ့ရဲ့လိုက်သည်။

ထို့နောက်ဆက်လက်၍ “မင်းလို စစ်မှန်ခြင်းနယ်ပယ် အထွတ်အထိပ်က လူကခုမှ စစ်မှန်ခြင်းနယ်ပယ်အစောပိုင်းကို လောလောလတ်လတ်တက်လာတဲ့ ငါ့ကို အနိုင်မကျင့်လောက်ဘူးမလား”

ထိုမှတ်ချက်ကို ချန်ရှင်းချု ဘာမှ မတုန့်ပြန်လိုက်ပေ။

: [ကျိန်ဆဲခံလိုက်ရပါသည်။ ပင်ကိုယ်မှတ် +၁]

“ထားပါ မင်းဘယ်လိုလုပ်ချင်သလဲပြော”

ထေ့ထေ့ငေါ့ငေါ့ မှတ်ချက်ချပြီးနောက်မှာ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖြန့်ထုတ်လိုက်သည်။ ကြည့်ရတာ ချန်ရှင်းချုက တကယ်ကြောက်နေသည့်ပုံရ၏။

“ပထမဆုံးအချက်အနေနဲ့ ငါတို့ ဓားနဲ့ပတ်သက်တဲ့ ဘာဓားဆန္ဒ၊ ဓား၊ နည်းစနစ်တွေကို မသုံးရဘူး”

“ဟက်” စုရှောင်ရှန် ငေါ့တော့တော့ရယ်ကာ “ငါက မူလနန်းတော်အစောပိုင်းမှာပဲရှိသေးတာပါ ဒီလောက်ကြီးလုပ်ဖို့လို လို့လားကွာ”

ချန်ရှင်းချု ဘာမှ ပြန်မပြောလိုက်ပါ။

ဒီလိုအလောင်းအစားကိုလုပ်လိုက်ပြီးကတည်းက သူ့မျက်နှာကို ထောက်ထားနေဖို့ ခေါင်းထဲမရှိတော့ပါချေ။ ဒီလိုအခြေအနေမှာ မျက်နှာက ဘာသွားသုံးစားလို့ရဦးမလဲ။ သူ့စိတ်ဝိညာဉ်ဓားကို ပြန်ရနိုင်မှာမလို့လား။

“ဒုတိယအချက်အနေနဲ့ ငါတို့ စိတ်ဝိညာဉ်အနှစ်ပဲသုံးရမယ်။ အခြားတစ်ယောက်ရဲ့ အကာအကွယ်ကို ချိုးဖျက်နိုင်တဲ့သူက အနိုင်။ ဘယ်လိုလဲ” ချန်ရှင်းချုဆိုလိုက်သည်။

သူ့ရှေ့က ချန်ရှင်းချု တစ်ကယ် မျက်နှာပြောင်လှတာကြောင့် စုရှောင်ရှန်၏ မျက်နှာထက်၌ အံ့အားသင့်နေသော အမူအရာကြီးပေါ်လာခဲ့၏။

သူချလိုက်သော စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းတိုင်းက စုရှောင်ရှန်ကို ဖိနှိပ်ဖို့ချည်းဖြစ်သည်။

“ငါ့ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ခန္ဓာကိုယ်ကရော” စုရှောင်ရှန်မေးသည်။

“ဒါက မင်းရဲ့ ပင်ကိုယ်စွမ်းဆောင်ရည်ဖြစ်နေတော့ ပိတ်ချင်တိုင်း ပိတ်လို့လဲမရတော့ ထားလိုက်‌ပါ”

ထို့နောက် စုရှောင်ရှန် ပြန်ပြောလာတာကိုတောင် စောင့်မနေတော့ဘဲ သူ့လက်များကို ဖြန့်ကားလိုက်ပြီး “ဒါပေမယ့် မင်းမှာ စစ်မှန်ခြင်းနယ်ပယ်ခန္ဓာကိုယ်ရှိနေတော့ ငါခုခံကာကွယ်တဲ့ ရတနာတစ်ခုခုမသုံးရင် မမျှတဘူး။ ဆိုတော့ ငါတို့ နှစ်ယောက်လုံး ခုခံကာကွယ်တဲ့ စိတ်ဝိညာဉ်လက်နက်တွေသုံးလို့ရတယ်။ ဒါပေမယ့် တိုက်ခိုက်တဲ့ဟာတွေ သုံးလို့မရဘူး”

စုရှောင်ရှန် ကြက်သေသေသွား၏။

တကောင့်သားက ဒါကို မျှတတယ်တဲ့လား။

“ဘယ်လိုသဘောရလဲ”

စကားပြောပြီးသည့်နောက်မှာ ချန်ရှင်းချု၏ မျက်နှာတစ်ခုလုံးက ရဲရဲနီနေခဲ့၏။

ရဲ့ကျစ်၀မ်လည်း မျက်နှာပူလှသည့်အတွက် တစ်ဘက်သို့ အကြည့်လွှဲလိုက်တော့၏။

ချန်ရှင်းချုထံမှာ အင်မတန် ခိုင်မာလှတဲ့ ခုခံကာကွယ်သည့် စိတ်ဝိညာဉ်လက်နက်တစ်ခုရှိပေသည်။ ၎င်းကို စုရှောင်ရှန်ဘယ်လိုမှ ချိုးဖျက်နိုင်လိမ့်မည်မဟုတ်ချေ။ ဒါကို ချမ်းသာတဲ့လူတွေရဲ့ အားသာချက်လို့ပြောလို့ရမလား။

အဆင့်မြင့်စိတ်၀ိညာဥ်နယ်ပယ်အထွတ်အထိပ်နှင့် မူလနန်းတော်အစောပိုင်းတို့ရဲ့ တိုက်ပွဲတဲ့…။ ဒီလောက်ကြီး လုပ်ဖို့လိုလို့လား။

ကျန်းပင်းယန် မလှုပ်မယှက်ရှိနေသေးသည်။ ယခုလိုနေရာကို ရလာခဲ့မှတော့ သူ့မျက်နှာက မြို့တံတိုင်းကြီးများထက်တောင် ထူပါသေးသည်။

“ကောင်းပြီလေ” စုရှောင်ရှန်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပဲ ဖြေလိုက်သည်။

“ဒါပေမယ့် နောက်ထပ် စည်းကမ်းချက်တစ်ခုထပ်ထည့်ချင်တယ်။ မင်းနဲ့ငါနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ချက်စီပဲထိုးကြမယ်။ အဝေးဆုံးလွင့်သွားတဲ့သူက အရှူံး ဘယ်လိုလဲ”

ချန်ရှင်းချု၏ မျက်၀န်းများ ၀င်းပသွားခဲ့၏။ စစ်မှန်ခြင်းနယ်ပယ်ခန္ဓာကိုယ်လေးရှိတာနဲ့များ စုရှောင်ရှန်က သွေးနာထင်ရောက်နေဟန်ရပေသည်။

“ရတာပေါ့။ ကဲ မင်းစတိုက်ခိုက်” ချန်ရှင်းချုက သဘောထားကြီးစွာ စုရှောင်ရှန်ကို အရင်တိုက်ခိုက်ခွင့်ပေးလိုက်၏။

စုရှောင်ရှန် ခေါင်းခါရမ်းလိုက်ပါသည်။

“မင်းအရင်တိုက်ခိုက်။ ငါသာ ထိုးလိုက်မယ်ဆိုရင် မင်းတစ်ချက်တည်းနဲ့ လွင့်ထွက်သွားမှာပဲ”

Comment

Leave a Reply

Options

not work with dark mode
Reset