အမျိုးသမီး လျို ထကာ တံခါးဆီကို လျှောက်သွားပြီး ထပ်မံသော့ခတ်လိုက်သည် ။
တံခါးသော့ခတ်ထားကြောင်း အတည်ပြုပြီးနောက် ထပ် လှည့်ကြည့် လိုက်သည်။သို့ပေမဲ့ သူမ လှည့်ကြည့်လိုက်ချိန် လုံလုံခြုံခြုံသော့ခတ်ထားတဲ့ တံခါး ရုတ်တရက်ပွင့်သွားပြန်သည်။
လုနိုင်း နောက်တစ်ကြိမ် ထပ်အော်ဟစ်နေပြီး အမျိုးသမီး လျို ချက်ချင်း မေ့လဲချင်သွား၏။
အမျိုးသမီး လျို ကျောပြင်ပေါ် အေးစက်နေတဲ့ ချွေးတွေထွက်နေတာကို ခံစားလိုက်ရပြီး နောက်ထပ်ခြေတစ်လှမ်းတောင် မလှမ်းနိုင်တော့ဘူး။
လုနိုင်း ကုတင်ပေါ် မောက်မာစွာ ဆို၏။ “သူမ ပြန်လာပြီ!”
ဒီအချိန်တွင် အမျိုးသမီး လျို ရဲ့ နောက်တွင် ရပ်နေတဲ့ လုရှန်း ကိုယ်ပျောက်ဂါထာစာရွက် ကို ရုတ်တရက် ဆွဲခွာ လိုက်ပြီး လုနိုင်း ကို ပြုံးပြ၏။
“အား!”
သူမရဲ့ အော်သံ လျိုယွဲ့ ရွာတစ်ခုလုံးကို ဖုံးသွားတော့သည် ။ အားလုံး အသံကိုကြားတော့ ကြည့်ဖို့ တံခါး ဖွင့်လိုက်သည်။
လုရှန်း ကိုယ်ပျောက်ဂါထာစာရွက် ကို သူ့ကိုယ်ပေါ်ပြန်တင်လိုက်ပြီး လုမိသားစု ဆီမှ တိတ်တဆိတ်ထွက်လာ၏။
သူမ အမျိုးသမီး လျို နဲ့ လုနိုင်း ကို အကြိမ် အနည်းငယ် ကြောက်ရွံ့အောင်ခြောက်လန့်ခဲ့သည်။
လုဒါဟွား စိတ်ဆိုးနေ၏။ ။ လုနိုင်း ၏ ဆက်တိုက်အော်သံ ကြားတိုင်း ပို၍ စိတ်တိုလာ၏။
“ဒါ။ ဒါဟွား ၊ ကျွန်မတို့ အိမ်မှာ သရဲရှိတယ် !” အမျိုးသမီး လျို လုဒါဟွား ထွက်လာသည်ကိုမြင်တော့ ဆွဲခေါ်ပြီး အမြန်ပြော၏။
လုဒါဟွား သံသယဖြစ်မည်ကို စိုးပြီး ‘သရဲ ‘ က လုရှန်း လို့ မပြောရဲဘူး။
“သရဲ ?”
လုရန် ခြံဝင်းထဲ ကနေ ဝင်လာ၏။ ။ သူ အေးစက်စက်ပြုံးရင်း “သရဲ တစ္ဆေတွေက ခင်ဗျား ရဲ့ နှလုံးသားထဲရှိတာ”
လုဒါဟွား သားဖြစ်သူကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး အမျိုးသမီး လျို ကို ဘာဖြစ်နေတာလဲ မေးမြန်း၏။
အမျိုးသမီး လျို ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလုံးကို ပြန်ပြောပြသည်။
သို့ပေမဲ့ တစ်လျှောက်လုံး သရဲမ ဖြစ်ကြောင်းသာ ဖော်ပြခဲ့ပြီး လုရှန်း ဆိုတာကို လုံးဝ မပြောခဲ့ဘူး။
ထိုနှစ်တွင် လုဒါဟွား နဲ့ အမျိုးသမီး လျို က လုရှန်း ရဲ့ မိခင် အမျိုးသမီး ဟဲ ကို လုပ်ကြံသတ်ဖြတ်ခဲ့သည်။
အမျိုးသမီး ဟဲ အနည်းငယ် အအေးမိပေမဲ့ ဆေးထဲ အာဆင်းနစ် လျှို့ဝှက်ထည့်ခဲ့သည်။ နောက်ဆုံး အမျိုးသမီး ဟဲ ဟာ သူမရဲ့ရောဂါကို မကုသနိုင်တာကြောင့် သေဆုံးသွားခဲ့သည်။
အမျိုးသမီး လျို နဲ့ လုနိုင်း တို့ သရဲမကိုမြင်ခဲ့တာပြောပြတော့ လုဒါဟွား တွေးခဲ့တဲ့ ပထမဆုံးလူက အမျိုးသမီး ဟဲ ဖြစ်သည်။
သူ ခဏလောက် တုံ့ဆိုင်းသွားနေစဉ် အမျိုးသမီး လျို က “ပိုင်မားဘုန်းကြီးကျောင်းက နတ်ဆရာကို လာကြည့်ပေးဖို့ အိမ်ကို ဖိတ်မယ် ”
လုရန် ဒီစကားကိုကြားသောအခါ အေးစက်စွာရယ်မောပြီး သူ့အခန်းထဲသူပြန်ဝင်သွား၏။
နောက်နေ့ သူ မြို့ထဲ လုရှန်း ကို ရှာဖွေမှာဖြစ်လို့ သူတို့ကိုအနှောက်အယှက်မပေးတော့ဘူး။
နံနက်မိုးလင်းသောအခါ အမျိုးသမီး လျို နဲ့ လုနိုင်း တို့ နတ်ဆရာဘုန်းကြီး တစ်ပါးကို ဖိတ်ကြားရန် ပိုင်မား ဘုန်းကြီးကျောင်းသို့ အမြန်ထွက်သွားကြသည်။
မနေ့ညက ရွာသားတွေအားလုံး လုနိုင်း ရဲ့ အော်သံကို ကြားခဲ့သည်။ လုမိသားစု ဘုန်းကြီးတစ်ပါး သွားပင့်တာ ကြားတော့ လုမိသားစု ထဲ သရဲရှိနေသလားလို့ခန့်မှန်းကြသည်။
သရဲတစ္ဆေများ လုရှန်းကိုဝှက်ထားလို့ ၊ လုရှန်း ပျောက်သွားလို့ အချို့ကဆိုကြသည်။ မဟုတ်ရင် သူမ ဘယ်လို လွယ်လွယ်နဲ့ ပျောက်ကွယ်သွားနိုင်မှာလဲ?
လျိုယွဲ့ ရွာရှိလူတိုင်း လုရှန်း ရှက်တက်တာကို သိကြသည်။
တခြားသူတွေနဲ့ စကားပြောတဲ့အခါ ခေါင်းမမော့ဝံ့ဘူး။ သူမလိုတစ်ယောက်ယောက်က သူ့အိမ်ကနေ ထွက်သွားဖို့ ဘယ်လိုသတ္တိရှိနိုင်မှာလဲ။
ဒါကြောင့် မြို့ထဲက သွမ့်ကျန်း ကို ရှာဖို့ သူမ အိမ်က ထွက်သွားတာကို ရွာမှာရှိတဲ့ ဘယ်သူကမှ မယုံကြဘူး။
မွန်းလွဲပိုင်းရောက်တဲ့အခါ အမျိုးသမီး လျို နဲ့ လုနိုင်း တို့ အပြာရောင်ဝတ်စုံ ဝတ်ဆင်ထားသည့် ယဇ်ပုရောဟိတ်ဘုန်းကြီးတစ်ပါးကို အိမ်သို့ပင့်ဆောင်လာသည်။
ယဇ်ပုရောဟိတ် က လု မိသားစုရဲ့ ခြံဝင်းကို လှည့်ပတ်ပြီး လုဒါဟွား ကို သူ့ရဲ့စာလုံးများ အတွက် လိုအပ်တဲ့ပစ္စည်းတွေကို ပြင်ဆင်ခိုင်းသည်။
ရွာကလူတိုင်း ဝင်ပေါက်ကို ဝိုင်းထားကြ၏။ လု မိသားစုတွင် ကြောက်စရာကောင်းတာတစ်ခုခု တကယ် ဖြစ်လာနိုင်သည်ကို စူးစမ်းလိုစိတ်ဖြင့် ကြည့်ရှုကြသည်။
လုရှန်း သူ့ကိုယ်သူ ကိုယ်ပျောက် ဂါထာစာရွက် အဝါရောင်စက္ကူကို ကပ်ထားပြီး လူအုပ်ထဲ ထိုမြင်ကွင်းကိုပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေ၏။
လုဒါဟွား ခြံဝင်းထဲတွင် ယဇ်ပလ္လင်တစ်ခုကို ချထားသည်။ အမွှေးတိုင်မီးဖိုငယ်နှင့် စာလုံးပေါင်းရန် လိုအပ်သော အခြားပစ္စည်းများကို ထိပ်တွင် တင်ထားသည်။
ခဏကြာတော့ ယဇ်ပုရောဟိတ်က ယဇ်ပလ္လင်ရှေ့မှာ ရပ်နေပြီး သစ်သားဓားတစ်ချောင်းကို ကိုင်ထားရင်း မျက်လုံးကိုမှိတ်ပြီး တီးတိုးရွတ်ဆိုနေ၏။
သူတော်တော်တရားဝင်ပုံရသည်။
လုရှန်း ဒီ မြင်ကွင်းကို စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ကြည့်နေ၏။
ယဇ်ပုရောဟိတ် အနည်းငယ် ကျွမ်းကျင်ကြောင်း သူမ ပြောပြနိုင်သည် သို့ပေမဲ့ သူမ သည် သူ့ထက် များစွာသာလွန်သည်။
ယဇ်ပုရောဟိတ် ရုတ်တရက် မျက်လုံးဖွင့်လိုက်ပြီး အမျိုးသမီး လျို ၊ လုဒါဟွား နဲ့ လုနိုင်း ကို ကြည့်လိုက်သည်။
ယဇ်ပုရောဟိတ် ဒေါသတကြီးအကြည့်ဖြင့် ယဇ်ပလ္လင်ပေါ်မှ အရာအားလုံးကို ရုတ်တရက် တွန်းချလိုက်တော့သည်။